Scorito-tips deel 4: op zoek naar parels

De Shirahama-regio in Japan is de thuisbasis van een groep wereldberoemde vrouwelijke parelduikers, de Ama. Al eeuwenlang duiken zij – zonder daarbij gebruik te maken van perslucht – naar grote diepten, op zoek naar een zeeslak die parels produceert. De Ama zijn vrouwen van de lange adem, wiens levensfilosofie zich kenmerkt door toewijding en discipline. Zij dienen in deze blog als voorbeeld voor de parelduikers onder de Scorito-spelers, die in de diepste krochten van de wielerwereld op zoek gaan naar onbekende talenten en onmisbare tweedelijnsprinters.

Tip 1: volg de beloftencategorie (Tour de l’Avenir en ‘Baby Giro’)

Nog niet zo lang geleden was het bijna ondenkbaar dat renners die net (of nog niet eens) de 20 waren gepasseerd, meededen om de grote prijzen in het profwielrennen. Tegenwoordig breken renners steeds vaker op jonge leeftijd door. Zo doen toptalenten als Juan Ayuso, Carlos Rodriquez en Magnus Sheffield al direct in hun debuutjaar mee om de prijzen op World Tour-niveau.

Je moet er tegenwoordig dus vroeg bij zijn om talenten die op doorbreken staan te herkennen. Dat doe je natuurlijk het liefste vóórdat Scorito er een hoger prijskaartje aan hangt. Om de pareltjes uit de nieuwe lichting te leren kennen, kan je de uitslagen van de belangrijkste beloftenwedstrijden raadplegen. De Tour de l’Avenir en de Giro d’Italia U23 (Baby Giro) – de ‘Tour en Giro voor beloften’ – vormen waarschijnlijk de beste indicatie als je zoekt naar nieuw rondetalent. Recente winnaars van deze wedstrijden zijn bijvoorbeeld Pogacar, Bernal, Foss, Sivakov, Vlasov en Pidcock.

Ook de sprinters, heuvelspecialisten en tijdrijders van morgen strijden in deze prestigieuze rittenkoersen mee. Hun namen zijn terug te vinden in de uitslagen van de etappes. Als je bijvoorbeeld kijkt naar de ritwinnaars in de Ronde van de Toekomst van vijf jaar geleden (2017), dan stuit je op mannen als Asgreen (heuvelrit), Jakobsen en Hodeg (massasprints).

*Een podium in de Tour de l’Avenir is geen garantie voor Scorito-punten,* *maar het kan wel een indicatie zijn.*

De meeste van de hierboven genoemde renners zijn nooit echt enorm verrassende Scorito-parels geweest. Toptalenten uit de U23-categorie krijgen vaak al snel naamsbekendheid en worden opgepikt door grote ploegen. Die stomen ze in bekende World Tour-wedstrijden klaar voor het kopmanschap in grote rondes. Hierdoor komen zulke talenten zelden nog als 500.000-renner op de lijst. Om de echte koopjes te vinden, moet je soms nog dieper ‘parelduiken’.

Voor sommige jonge renners geldt nog altijd de ouderwetse wielerwet dat ze eerst een paar jaar in het profpeloton moet rijpen. Voor de aankomende Giro kunnen we Felix Gall als voorbeeld nemen (prijs: 500.000 euro). Hij werd 14e in de Tour de l’Avenir van 2018. Niks bijzonders dus, maar in de bergetappe naar het skioord Val d’Isère eindigde hij destijds als 5^e in een groepje met o.a. Vlasov, Almeida en Mäder. Een voorzichtige indicatie van klimtalent dus, die zich pas tijdens de meest recente editie van de Tour of the Alps uitkristalliseerde (6^e in het klassement en top 10 in 4 van de 5 etappes).

*Ook het WielerOrakel heeft ‘potentiële parel’ Gall op het netvlies.*

Tip 2: kijk naar koersen op een lager niveau, en neem die uitslagen serieus

Een jonge renner die net begint bij een World Tour-ploeg zal in eerste instantie vooral in dienst rijden van de gevestigde namen. Soms laat het talent zich daarom niet ontdekken in de uitslagenlijsten van de grotere wedstrijden. Vaak geven ploegen hun toekomstige speerpunten echter wel de kans om te ‘ruiken’ aan het kopmanschap in kleinere wedstrijden.

De Settimana Ciclistica Internazionale Coppi-Bartali (vroeger bekend als de Internationale Wielerweek) is bijvoorbeeld zo’n rittenkoers. Ploegen als Ineos, Jumbo-Visma en Movistar hebben deze wedstrijd in het verleden als een proeftuin voor het kopmanschap gebruikt. Carapaz – die bij Movistar in eerste instantie vooral in dienst reed van de gevestigde Spaanse grootmeesters – etaleerde hier zijn mogelijkheden in 2018, waarna hij twee maanden later prompt 4^e werd in de Giro. Vingegaard won deze koers vorig jaar, en nam vervolgens met bravoure het Jumbo-kopmanschap in de Tour over na het uitvallen van Roglic.

Probeer bij het beoordelen van jonge renners dus niet te veel neer te kijken op het kaliber van een koers waar ze een mooie uitslag neerzetten (‘het is maar de Coppi-Bartali, dat is geen World Tour-niveau’). Je verrassingspareltjes drijven nu eenmaal niet aan de ‘wateroppervlakte’ van grote wedstrijden. Dan zouden ze namelijk ook geen 500.000 euro kosten (tenzij Scorito een foutje maakt met de prijs van een renner). Zoals de Japanse parelduiksters weten, moet je soms in de donkerste dieptes zoeken om de mooiste exemplaren te vinden!

De uitslag van de Internationale Wielerweek 2018. O.a. Team Sky, LottoNL-Jumbo, Movistar en een aantal kleine Italiaanse ploegen gaven jonge talenten de kans. Carapaz en Ciccone bleken dat jaar Scorito-pareltjes in de Giro, een jaar later gold dat voor Masnada.

Tip 3: monnikenwerk, het screenen van onbekende namen

Niet alleen jonge talenten hebben het potentieel om te verrassen in wielerpooltjes. Vaak treden kleinere ploegen aan met onbekende namen die door Scorito nog niet zijn (h)erkend als mogelijke puntenpakkers. Ik maak er daarom altijd een punt van om alle onontdekte renners op de startlijst even door te nemen.

De meeste potentie op dit vlak vind je meestal bij de sprinters van de wildcardteams, die vanuit de tweede lijn met enige regelmaat uitslagen in de top 15 rijden. Zo kunnen ze hun prijs van 500.000 of 750.000 euro meer dan waard zijn. In de Tour van 2016 was ik bijvoorbeeld enorm blij met de toen nog vrij onbekende Daniel McLay van Fortuneo-Vital Concept (500.000 euro) en vorig jaar bracht Filippo Fiorelli van Bardiani-CSF-Faizanè tijdens de Giro veel punten op voor een renner van een half miljoen.

Het is even een werkje om alle namen door ProCyclingStats te halen op zoek naar een sprinter die in bijvoorbeeld de Belgrado-Banja Luka in Bosnië de ereplaatsen bijeenveegt. Uiteindelijk blijft de zoektocht naar parels keihard werken, en moet je als een echte Ama keer op keer in de diepe zee duiken om alle slakken of oesters te ‘screenen’!

*De ‘onbekende’ McLay was zijn aankoopprijs van 500.000 euro in 2016 meer dan waard.*

Tip 4: balanceer het afbreukrisico van je team

Elke keer dat de Japanse parelduiksters een hap adem nemen en tot een grote diepte afdalen, nemen ze een significant risico. Daar loopt de vergelijking met de Scorio-zoektocht naar pareltjes spaak. Renners van 500.000 of 750.000 euro kunnen hun prijs al waard zijn als ze 50 à 75 punten meepakken. Zelfs als een 6^e plek in de Tour of the Alps zich vertaalt in een 14^e plek in de Giro, kan een dergelijk goedkoop gokje het waard zijn. Zo’n coureur vertegenwoordigt slechts een klein stukje van je budget, dus je team zal niet snel een ‘Caissonziekte’ oplopen als bijvoorbeeld Cepeda weer 0 punten scoort. Sterker nog, de glansrijke winnaar van mijn Giro-subleague van vorig jaar had hem ook in zijn Scorito-team.

Zorg er wel voor dat je niet te veel ‘potentiële pareltjes’ – die zich nog niet hebben bewezen in een grote ronde – selecteert binnen een bepaalde categorie (klassementsrenners of sprinters). Als je deze Giro voor 6 of 7 sprinters gaat, dan is het niet verstandig om daar 2 of 3 relatief onbekende sprinters tussen te zetten met weinig World Tour-ervaring. Balanceer je gokjes binnen een categorie dus met enkele toppers met kopmanpotentie en een aantal steady puntenpakkers uit de middenklasse.

Met het heroverwegen met de verhoudingen binnen je team is de cirkel rond. Deze blogreeks begon met tips over het vinden van de juiste balans door middel van een grondige parcoursanalyse. Vervolgens keken we hoe ‘relatieve’ uitslagen en statistieken je kunnen helpen bij het selecteren van de juiste renners. Daarna onderstreepten we het belang van cruciale informatie over de vorm en ambitie van coureurs en de tactiek en taakverdeling binnen teams. Na deze stap kun je de teamselectie met je laatste beetje budget aanvullen met één of twee pareltjes die goed binnen je uitgebalanceerde ploeg passen.

*Ook bij de kleine Italiaanse ploegen kan je potentiële pareltjes vinden.*

De Ama hebben nabij de duiklocatie kleine altaren ingericht waar ze de zeegoden bedanken voor een veilige terugkomst op de wal. Ook voor de Scorito-spelers is het na het afronden van de teamselectie een kwestie van geloven en hopen dat de wielergoden je gunstig gezind zijn. Vrijwel niemand zal Verona halen met een compleet team van 20 renners, maar laten we hopen op een mooie eerlijke strijd, met weinig uitvallers door nare valpartijen en rondwaaiende ziektes!

*Een Ama-altaar ter ere van de zeegoden.*

Het parelduiken is anno 2022 een uitstervend beroep. Het risico van de duik weegt nauwelijks op tegen de opbrengsten van parels, die flink zijn gedaald sinds de mens toegang heeft tot ‘gekweekte’ parels uit aangelegde oesterbassins. Dankzij het bestaan van WielerOrakel en andere platforms voor kant-en-klare Girotips kunnen we ‘gekweekte’ Scorito-teams samenstellen. Vergeet echter niet dat het erg leuk kan zijn om af en toe je eigen onderzoekje te doen naar een renner en zo een persoonlijk karakter aan je team te geven.

In het vijfde en laatste deel van deze blogserie ga ik in op het organiseren van een subleague, met tips voor hoe je een pooltje leuk kan houden voor álle deelnemers, dus ook je vrienden en vriendinnen die al snel op grote achterstand staan.